movements factory group

Movements Factory powołane zostało w 2008 roku z inicjatywy tancerki i choreografa Iwony Pasińskiej oraz producenta Marcina Maćkiewicza. Powstało z fascynacji, uwielbienia i pokory dla ruchu, by funkcjonować na granicy tańca współczesnego, teatru, performansu i video-art. Celem grupy nie jest doskonalenie żadnego z wymienionych pól kreacji, ale poszukiwanie nowych form wyrażających stosunek do rzeczywistości. Łączenie starych kształtów i technik, by stwarzać nowe formy wypowiedzi.

Grupa chce ruchem badać, doświadczać i ujmować szczegóły oraz ogół realizmu współczesności. Dystansować się od zjawisk socjokulturowych i jednocześnie rozwijać własny język wypowiedzi teatralnej. Minimalizm, jako kondensacja i symbol zewnętrznych wyglądów świata realnego, jest dla Movements Factory najważniejszym środkiem i narzędziem kreacji świata scenicznego. Zespół uznaje, iż jest on idealnym i najodpowiedniejszym sposobem do wychwytywania i utrwalania faktów dostępnych zmysłom.

Produkować ruch jakościowy dla szczegółu, który rzeczywistość obnaża. Produkować ruch ilościowy dla ogółu, który rzeczywistość stwarza. Produkować ruch przemieszczający dla utrwalania jego mechaniczności. Produkować ruch dookreślający dla jego zewnętrzności. Produkować ruch, którego zmiana podyktowana jest przyczyną nie formą. Produkować ruch, który jest i nie jest normą.

/fragment z wciąż powstającego manifestu/

z Movements Factory Group związani:

Iwona Pasińska

– choreografka, dramaturg ruchu, teatrolog, dyrektor artystyczny Movements Factory, fundatorka Movements Factory Foundation; absolwentka: Państwowej Szkoły Baletowej im. Feliksa Parnella w Łodzi, Wydziału Filologii Polskiej i Klasycznej Uniwersytetu im. A.Mickiewicza w Poznaniu  (specjalizacja teatrologiczna), na którym w Katedrze Dramatu i Teatru obroniła doktorat z obszaru doświadczenia ciała w teatrze współczesnym z perspektywy teatru tańca; badaczka ruchu i ekspresji ciała w przestrzeniach performatywnych; współpracuje z Akademią Teatralną im. A.Zelwerowicza w Warszawie, w której prowadzi zajęcia tańca współczesnego dla młodych adeptów sztuki aktorskiej.

Od 1997 roku pierwsza solistka Polskiego Teatru Tańca – Baletu Poznańskiego. W 1998 roku została laureatką Medalu Leona Wójcikowskiego dla najwybitniejszego tancerza młodego pokolenia. W PTT tańczyła główne lub solowe role w choreografiach m.in.: Ewy Wycichowskiej (Niebezpieczne związki, Daina, Trans…Nieprawdziwe zdarzenie progresywne, Carpe Diem, Wiosna Effatha), Jacka Przybyłowicza (Naszyjnik gołębicy, Barocco), Rafała Dziemidoka (Medea), Magdaleny Reiter (36,5°), Matsa Eka (Pół dnia Północy), Yossi Berga (Wo-man w pomidorach), Birgit Cullberg (Romeo i Julia), Virpi Pahkinen (Zefirum), Susanne Jaresand (En face), Thierry Vergera (Lato), Greya Veredona (Sługa dwóch panów), Jerzego Makarowskiego (Carmen).

Od 2002 roku zajmuje się kompozycją ruchu, dramaturgią ekspresji ciała oraz   choreografią. Jej zainteresowania scaliły trzy premiery w Atelier Polskiego Teatru Tańca: Gra I.Czas, Moment:gra (dwójka), Gramy x3 oraz współpraca z Teatrem Witkacego w Zakopanem.

W 2008 roku wespół z producentem i animatorem kultury Marcinem Maćkiewiczem założyła kolektyw Movements Factory, w którym zrealizowała projekty: Pustynia pary (Archipelag Malta 2008), z Czesławem Mozilem Gramy 4 U (w ramach madeinpoznan.doc, 2009), czy w przestrzeni publicznej – Saligia. 7 grzechów miejskich (festiwal Malta – blok Nowe Sytuacje, 2009). W 2010 roku zrealizowała razem z Movements Factory dwa spektakle:  Trop: DaNce as Art (premiera w Teatrze Wielkim w Poznaniu) – spektakl wyróżniony przez miesięcznik Teatr za najciekwasze wydarzenie w obszarze teatrów tańca w 2010 roku oraz BodyLand (powstały na zaproszenie Teatru 8 Dnia w ramach projektu Drugie miasto).

Jako choreografka lub dramturg ruchu od 2010 roku stale współpracuje z teatrami dramatycznymi, operowymi oraz alternatywnymi, wśród których są m.in.: Teatr Wielki w Poznaniu (tu także reżyseria Piotruś i wilki), Teatr Wybrzeże w Gdańsku, Teatr Współczesny w Szczecinie, Teatr Ochoty w Warszawie, Teatr Powszechny w Warszawie, Teatr Polski w Poznaniu, Teatr Polski w Bydgoszczy, Opera Nova w Bydgoszczy, Teatr Lubuski w Zielonej Górze, Teatr Modrzejewskiej w Legnicy, Teatr Ludowy w Krakowie. W teatrze dramatycznym pracowała m.in. z Marcinem Liberem (Wesele, Makbet, III Furie, Aleksandra. Rzecz o Piłsudskim), Piotrem Kruszczyńskim (Wszystko, co chcielibyście powiedzieć po śmierci ojca, ale boicie się odezwać, Człowiek z Bogiem w szafie), Igorem Gorzkowskim (Rewizor, Burza, Starucha, Zaćmienie, Wariat i zakonnica, Kalino malino czerwona jagodo, Idiota), Jarosławem Tumidajskim (Feniks leci do słońca), Pawłem Szkotakiem (Opera za trzy grosze), Bartoszem Frąckowiakiem (Ksiądz H., czyli Anioły w Amsterdamie). Jej spotkanie z operą zaowocowało współpracą z takimi reżyserami jak: Natalia Babińska (Halka, Demetrio), Ignacio Garcia (Hamlet), Michał Znaniecki (Bal maskowy, Mandragora), Monika Dobrowlańska (Ophelia), Piotr Bogusław Jędrzejczak (Św. Franciszek i wilk z Gubio). Zagrała również w spektaklach dramatycznych m.in Piotra Kruszczyńskiego (Histericon, Teatr Polski, Poznań), Macieja Prusa (Dziady, Teatr Polski, Poznań), Andrzeja Dziuka (Szekspir… albo co chceta), Jana Szurmieja (Krwawe gody). Była także asystentką Claudii Castellucci z Societas Raffaello Sanzio przy spektaklu Święto wiosny.

W 2011 roku współopracowywała koncept ceremonii przedmeczowych dla Euro 2012 /UEFA. W 2012 roku przygotowała choreografię do Poznańskich Ceremonii Przedmeczowych Euro 2012. Jej zainteresowania skoncentrowane na ekspresji ciała oraz przebiegach ruchowych tworzą obszary, w których ważne są dla niej spotkania z wykonawcami również spoza profesjonalnego świata tańca oraz teatru. Autorska realizacja z 2013 roku Święto wiosny <6,6/66> powstała w ramach rezydencji artystycznych w Laboratorium CK Zamek w Poznaniu, zakładała uruchomienie kreatywnych bodźców w uczestnikach w obszarze trzech pól: ekspresji ciała, ekspresji głosu oraz wizualizacji. Projekt skierowany był do amatorów (seniorów +66 oraz juniorów -6), a jego pośrednim celem było opracowanie metod uwalniających twórczy potencjał w osobach bez artystycznego doświadczenia. Kontynuacją projektu było kolejne interdyscyplinarne przedsięwzięcie MF, tym razem o charakterze paraoperowym: Upadły anioły. Premiera spektaklu, którym kończył się cykl warsztatów i prób odbyła się na scenie Wielkiej CK Zamku w Poznaniu w 2014r.

w 2015 roku powołała do życia Movements Factory Foundation.

Katarzyna Drzażdżyńska-Tenderowicz

– Prezes Movements Factory Foundation; absolwentka Etnologii i Antropologii Kulturowej na UAM (studia I i II stopnia), ukończyła studia podyplomowe na kierunku Reklama i Promocja (UAM Wydział Dziennikarstwa), studiowała na Katedrze Muzykologii, ponadto ukończyła Dwuletnią Szkołę Policealną Profesja na kierunku Organizacja Reklamy. Była wieloletnią stypendystką naukową (2005-2008), laureatką licznych olimpiad muzycznych. Doświadczenie zawodowe zdobywała w prężnie rozwijających się firmach Wielkopolski, m.in.: Stary Browar (gdzie pełniła funkcję Asystenta Zarządu – Fortis sp. z o.o.), Aldaron Factory  (jako Specjalista ds. marketingu) oraz Welmax (jako Creative Manager). Koordynowała specjalistyczny program  propagujący dbałość o zdrowie u seniorów i poprawę komfortu ich życia; organizowała platformę informacyjną dla seniorów prezentowaną podczas Golden Age 55+ w Warszawie, byłą pomysłodawczynią i organizatorem warsztatów kulinarnych dla seniorów. Była producentką spektaklu Movements Factory: Upadły anioły (zrealizowanego w 2014 roku w CK Zamku) oraz albumu poświęconego polichromiom wybitnej polskiej artystki Janiny Kłopockiej: Dom WielkoPolski.

Radek Wysocki

– absolwent UAM w Poznaniu Wydziału Nauk Politycznych – specjalność dziennikarska, pisarz, copywriter, redaktor. Autor powieści Human Tuman (Wydawnictwo Literackie, 2004, wyróżnionej przez Bibliotekę Raczyńskich jako Książka Wiosny 2004), autor książki dla dzieci Mój pierwszy kalendarz (Rebis, 2000) – uznanej za najlepszą polską pozycję edukacyjną dla dzieci i młodzieży w roku 2000 (Nagroda Edukacja 2000), autor scenariuszy filmów, ale też np. wierszowanego libretta do spektaklu Piotruś i wilki (Teatr Wielki w Poznaniu, 2010). Niegdyś dziennikarz Gazety Wyborczej, później stały współpracownik agencji reklamowych (Tequila BTL Group, GP&D, Gamma Promotion, Polish Europien Media, Simnet); laureat wielu nagród w branży reklamowo-marketingowej (mi.in.: Złota Strzała 2004 (promocja konsumencka PiwoZnawcy), Boomerang 2005 (Kampania Zintegrowana B2C – Tyskie 375), Złoty KTR 2005 (Active Advertising – Tyskie 375), Złota Strzała 2005 (Kampania Żubr Występuje Wszędzie), Złota Strzała 2006 (Open – Ukryte Pragnienia), Złota Strzała 2006 (B2B – program lojalnościowy Dymek) oraz w branży wideoklipów (Yach na Yach Film w kategorii Innowacje 2010). Współtwórca grupy filmowej Guzikowcy, w której pełni funkcję dyrektora kreatywnego. W 2014 roku wygrał konkurs organizowany przez Teatr Muzyczny w Poznaniu na libretto do musicalu Seksmisja. Z MF współpracował przy projektach: Święto wiosny <6,6/66> oraz Upadły anioły jako dramaturg i autor tekstów.

Monika Kuczyniecka

– absolwentka PLSP im. L.Wyczółkowskiegow Bydgoszczy oraz ASP w Poznaniu (Wydział Komunikacji Multimedialnej- film animowany), specjalistka od animacji poklatkowej oraz form krótkometrażowych z plasteliny, prowadząca warsztaty z animacji plastelinowej (m.in. Festival Brasil Stop Motion w Brazylii 2012, ŻubrOFFka MovieFestival w Białymstoku 2012, Animator – International Animated Festival in Poznan- 2011, 2012, Miasto Poezji – Lublin 2012, Zoom International Independent Film Festiwal in Jelenia Góra – 2011, 2012, Festiwal Filmów Optymistycznych i komediowych Happy End 2011, Festiwal filmowy Ińskie Lato Filmowe 2010, AFF-Era Filmowa 2008. w Bydgoszczy. Zdobywczyni nagród: I nagrody w kategorii animacja 2011 – Yach Film Festival (teledysk Zabawki), 2011 – Nagroda za Zabawki – Koloroffonu Festiwalu Kina Niezależnego w Bydgoszczy, 2011 – nominacja do nagrody Fryderyka za oprawę graficzną płyty POP – Czesław Śpiewa, 2009 I nagroda za najlepszy film animowany Ucieczka (kat. animacja) Festiwal Filmów Niezależnych Zawiercie, 2009 – wyróżnienie za film Ucieczka na festiwalach: Kameralne Lato 2009 oraz Wydmy 2009; w 2008 Nagroda Specjalna za film Tramwaj na Festiwalu Kina Niezależnego Oskariada w Warszawie. Wśród ostatnich realizacji należy wyróżnić animację do powstałego w tym roku (2012) filmu na zlecenie Centrum Nauki Kopernik w Warszawie – baśni J.Ch.Andersena dla Teatru Robotycznego w reżyserii P.Kolanowskiego i muzyki Małych Instrumentów. Z MF współpracowała przy projektach: Święto wiosny <6,6/66> oraz Upadły anioły.

Piotr Chudzicki

– tancerz, choreograf, pedagog, asystent choreografa; w przeszłości związany jako solista z Polskim Teatrem Tańca (role w spektaklach m.in.: E.Wycichowskiej, Yossi Berga, S.Jaresand, J.Przybyłowicza, T.Vergera) oraz Operą Wrocławską, absolwent Filologii Polskiej i Klasycznej UAM w Poznaniu (specjalność filmoznawcza), ukończył ministerialne kursy: instruktora fitness, trenera personalnego, instruktora jogi; był felietonistą Take Me; tańczył w spektaklach Movements Factory: Gramy 4U, SALIGIA. 7 grzechów miejskich, Trop: DaNce as Art, ponadto zaangażowany był jako asystent choreografa przy spektaklach MF: Święto wiosny >6,6/66< oraz Upadły anioły.

Andrzej Grabowski

– fotograf reklamowy i teatralny, designer – szef artystyczny trzech studiów: atelier fotografii reklamowej, pracowni designu rowerowego oraz studia projektowego kocich mebli; autor serii artystycznych zdjęć utrwalających polską tradycję ­ Smaki Polski; jako fotograf współpracował z  najlepszymi agencjami reklamowymi w Polsce (m.in.: GP&D, Just, Tequila, Saatchi Saatchi, McCannEricson, Lintas, Opus Film); jego zdjęcia reklamowe wykorzystywano m.in. w kampaniach marek: Nivea, Lidl, Hochland, VW, Kryolan, BP, Aral, North Fish, BZ WBK, Lisner, Lech, Żywiec, Tyskie, Wavin Group, TP SA, Macro, Intermarche, Philips, Koło Ceramika Group, Interak, Wedel; wśród teatrów, z którymi współpracował są m.in.: Polski Teatr Tańca Balet Poznański, Teatr Wielki im. Stanisława Moniuszki w Poznaniu, Teatr Nowy w Poznaniu, Teatr Polski w Poznaniu, Movements Factory; jego zdjęcia można także zobaczyć w albumie Leszka Knaflewskiego: Crossroads versus Roundabouts (Piekary Gallery). Z MF łączy go wiele projektów, był m.in.: autorem scenografii projektu: SALIGIA. 7 grzechów miejskich, autorem kostiumów spektakli: Trop oraz Trop: Dance as Art, scenografem spektakli: Re//mix Drzewiecki, Upadły anioły, Święto wiosny <6,6/66> oraz autorem zdjęć i reprodukcji albumu Dom WielkoPolski: Janina Kłopocka – Polichromie.

Michał Kruszona

– dyrektor Muzeum Zamek Górków w Szamotułach. W kręgu zainteresowań stawia obszary dialogu pomiędzy kulturami. Z wykształcenia historyk, muzeolog, absolwent UAM w Poznaniu, ukończył studia podyplomowe w Instytucie Etnologii i Antropologii Kulturowej UJ w Krakowie. Wcześniej zdobył zawód organizatora pomocy społecznej. Od 2005 roku jest dyrektorem Muzeum w Szamotułach, w którym stworzył kolekcje współczesnego malarstwa polskiego malowanego na drewnie Jerzego Nowosielskiego, Tadeusza Brzozowskiego, Jarosława Modzelewskiego, Zbigniewa Makowskiego, Józefa Robakowskiego, Leona Tarasewicza i wielu innych polskich artystów. Pracował jako nauczyciel historii, dziennikarz Głosu Wielkopolskiego oraz w Domu Pomocy Społecznej dla mężczyzn niepełnosprawnych umysłowo w Chojnie koło Wronek. Publikował między innymi w miesięcznikach: Zwierciadło i W drodze. Odbył przeszło trzydzieści podróży po Rumunii. Podróżuje w miejsca naznaczano przez historię, przez to mentalnie związany z Krakowem. Chętnie odwiedza Lwów, Trabzon, Tbilisi, ale także Jutlandę i Ugandę. Kultywuje tradycję pielgrzymowania do grobów i nekropolii. Autor książek: Rumunia. Podróże w poszukiwaniu diabła, 2007; Kulturalny atlas ptaków, 2008; Huculszczyzna. Opowieść kabalistyczna, 2010; Uganda. Jak się masz, Muzungu?, 2011; Czarnomorze. Wzdłuż wybrzeża w poprzek gór, 2012; Kawior astrachański. Podróż kryminalno ­ kulinarna, 2013. Z MF współpracował przy albumie DomWielkopolski: Janina Kłopocka – Polichromie – jako autor opowiadania Sąsiad.

Ryszard Bienert

Marcin Maćkiewicz

– studiował na MISH UAM, wiedzy o teatrze UAM oraz organizacji produkcji filmowej PWSFTviT w Łodzi. W latach 2006-2011 prezes Poznańskiego Stowarzyszenia Inicjatyw Teatralnych, producent spektakli grupy Movements Factory, współtwórca Federacji madeinpoznan.org skupiającej niezależnych twórców i animatorów kultury, kurator cyklu Archipelag Malta w ramach malta festival Poznan. Publikował teksty krytyczne m.in. w „Didaskaliach”, „Teatrze”, „Notatniku Teatralnym”, „Opcjach” i „Dialogu”. Laureat Medalu Młodej Sztuki w dziedzinie animacji kultury oraz Stypendium Artystycznego Miasta Poznania. Był kuratorem międzynarodowego programu performatywnego „# nie jesteś mi obojętny” w Centrum Kultury Zamek w Poznaniu i juror Polskiej Platformy Tańca 2014. Z MF wspólpracował przy: BodyLand, Pustynia Pary, Gramy 4U, Trop, Trop DaNce as Art.

Marek Grabowski

– fotograf, absolwent Akademii Filmu i Telewizji w Warszawie (specjalizacja operatorska). Jako fotograf pracował między innymi dla wydawnictwa Media Rodzina, a także znanych firm polskich i zagranicznych (Lidl, Nivea, Żywiec, Hochland, Wedel). Specjalizuje się w fotografii studyjnej i plenerowej (lotniczej). Doświadczenie filmowe zdobywał na planach filmów fabularnych i oraz reklamowych (sesje zdjęciowe dla znanych marek takich jak: Volkswagen, Kryolan). Z MF współpracował jako fotograf i operator zdjęć do filmu dokumentalnego przy projektach: Święto wiosny >6,6/66< oraz Upadły anioły.

Hanka Klepacka

– Absolwentka PWST we Wrocławiu. Od 1998 roku aktorka Lubuskiego Teatru w Zielonej Górze. W 2002 roku brała udział jako wokalistka w rock operze Wilgefortis, skomponowanej przez Waldemara Wróblewskiego i Aleksandra Mrożka do tekstów Barbary Łuszczyńskiej. W 2003 roku w Czarnym Salonie we Wrocławiu odbyła się premiera jej autorskiego recitalu Nie ma czasu na histerie. Reżyserka i scenarzystka koncertu wg biografii Franka Zappy Wstęp do Zappy (Wrocław 2004). Autorka muzyki do spektaklu Jacka Papisa Paw Królowej – Opera praska na podstawie powieści Doroty Masłowskiej w warszawskim Teatrze Wytwórnia, za które w 2007 roku podczas XIII Ogólnopolskiego Konkursu na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej jury przyznało Klepackeiej specjalne wyróżnienie indywidualne za muzykę. Współpracowała z Teatrem Łaźnia Nowa w Krakowie, Teatrem im. Heleny Modrzejewskiej w Legnicy, Bałtyckim Teatrem Dramatycznym w Koszalinie, Teatrem Polskim we Wrocławiu i Teatrem Wytwórnia w Warszawie. Autorka ścieżki dźwiękowej do Re//mixu Ostatnia niedziela.

Mikołaj Mikołajczyk

– Mikołaj Mikołajczyk – tancerz, choreograf, reżyser. Ukończył Państwową Szkołę Baletową w Poznaniu, studiował na UAM socjologię i historię sztuki, pracował w wielu polskich i zagranicznych teatrach m.in. Wrocławskim Teatrze Pantomimy Henryka Tomaszewskiego, Polskim Teatrze Tańca (Ewy Wycichowskiej), Teatrze Wielkim w Poznaniu, Badisches Staatstheater w Karlsruhe. Współpracował w wieloma artystami, realizując się jako twórca spektakli baletowych i dramatycznych. Od lat zajmuje się również realizacją autorskich koncepcji. Wśród nich na szczególną uwagę zasługuje monodram Tryptyk składający się z trzech pełnospektaklowych części – Waiting, Z Tobą chcę oglądać świat, Palisir’Damour. Z MF współpracował jako wykonawca w spektaklu Re//mix Ostatnia niedziela – poświęconemu wspomnieniu Conrada Drzewieckiego.

Edyta Pietrowska

– montażystka, absolwentka Akademii Filmu i Telewizji w Warszawie (specjalizacja montaż i scenopisarstwo). Ukończyła warsztaty filmowe na City and Islington College oraz postprodukcję w Film and Video Workshop w Londynie. Współtworzyła wielu niezależnych produkcji fabularnych i dokumentalnych. Autorka krótkometrażowych filmów (Lunch, Seweryn, Dzień Ojca). Z MF jako reżyserka montażu współpracowała przy projekcie Święto wiosny >6,6/66<.

Sławomir Bendrat

– tancerz, choreograf, pedagog, w przeszłości związany z Polskim Teatrem Tańca i Ballet National de Marseille Rolanda Petita, wspólpracował także z Klein Theater w Lucernie i SIWC;  obecnie mieszka i pracuje w Szwajcarii, gdzie powołał grupę Pink Mama Theatre. Z MFF  współpracował jako tancerz w spektaklu Gramy 4U.

Duško Stamenić

– mim, performer, psycholog, pedagog; do Polski przybył z ramienia European Voluntary Service, pracował w Ośrodku Szkolno-Wychowawczym dla Dzieci Niedosłyszących, z Movements Factory współpracował jako asystent choreografa przy produkcji Świeto wiosny <6,6/66>.

Monika Zembrzycka

– absolwentka UAM w Poznaniu, Wydział Nauk Społecznych, kierunek Kulturoznawstwo (tytuł magistra) oraz licencjat: Organizacja i Zarządzanie Instytucjami Kultury, ponadto podyplomowe studia UAM Instytutu Nauk Politycznych i Dziennikarstwa – kierunek Wiedza o Europie i integracji europejskiej, absolwentka Akademii Sztuk Wizualnych – kierunek Ekologiczne Kształtowanie Otoczenia Człowieka, wykładowca Wyższej Szkoły Humanistycznej w Lesznie (przedmiot: Organizacja i Zarządzanie Instytucjami Kultury). Były pracownik Centrum Innowacji Społecznej SIC! Wyszkolony we współpracy z krajowymi organizacjami pozarządowymi w realizacjach konferencji lokalnych na rzecz pracy socjalnej i wspierania lokalnej polityki społecznej. Obecnie Kierownik Wydziału Koordynacji Integracji Społecznej w Regionalnym Ośrodku Polityki Społecznej w Poznaniu.

Ilona Binarsch

– kostiumograf i scenograf, teatralno-filmowy; współpracowała m.in. z Michałem Znanieckim, Arturem Tyszkiewiczem, Tomkiem Tryzną; dla MF przygotowała oprawę wizualną do projektu Bodyland.

 

Maciej Grzybowski

– pianista i kameralista, grał z Synfonią Varsovią, Orkiestrą Aukso, Orkiestrą Filharmonii Krakowskiej, Polską Orkiestrą Radiową, wykonwca utworów Pawła Szymańskiego (płyta EMI Classics 2006), gra na fortepianie w spektaklu „Trop: Danse as Art”.

Krzysztof Kaliski

– kompozytor i gitarzysta, twórca projektu The Radical Alice Show oraz muzyki do spektakli teatrów dramatycznych (Teatr Wybrzeże Gdańsk, Teatr Polski Wrocław), skomponował muzykę oraz wystąpił w spektaklu „SALIGIA. 7 grzechów miejskich”, jest autorem przestrzeni dźwięku do „Trop: Dance as Art” oraz „Bodyland”.

Kaya Kołodziejczyk

– absolwentka P.A.R.T.S., tancerka Rosas Company Anne Terese De Keersmaeker (2004-2009), tańczy w spektaklu „Trop: Dance as Art”.

Kacper Lipiński

– tancerz, performer, grafik; współpracował z Polskim Teatrem Tańca i projektem Stary Browar Nowy Taniec, tańczy w spektaklach „Pustynia Pary”, „GRAMY4U” i „SALIGIA. 7 grzechów miejskich”, „Trop: Dance as Art”, autor kostiumów Saligia. 7 grzechów głównych.

Czesław Mozil

– wokalista i kompozytor, większość życia spędził a Danii, gdzie prowadził klub i był liderem zespołu Tesco Value, wydanay w Polsce album „Debiut” szybko osiągnął status platynowej płyty, po czym Czesław zamieszkał w Polsce, skomponował muzykę oraz tańczył w spektaklu „GRAMY4U”.

Jan Polivka

– scenograf i reżyser światła, współpracował m.in. z Arturem Tyszkiewiczem, Krystianem Lupą i Redbadem Klijnstrą, wielokrotnie nagradzany za swoje projekty, zaprojektował scenografię i światła spektaklu „GRAMY4U” oraz „Trop: Dance as Art”

Adrian Rzetelski

– tancerz i pedagog, w przeszłości związany z Polskim Teatrem Tańca, tańczy w spektaklach „GRAMY4U” i „SALIGIA. 7 grzechów miejskich”

Agnieszka Wolna

– I solistka Teatru Wielkiego w Poznaniu, odtwórczyni najważniejszych baletowych partii (Jezioro łabędzie, Dziadek do orzechów, Giselle, Romeo i Julia, Niebezpieczne związki), tańczy w spektaklu „Trop: Dance as Art”

Piotr Ziemba

– mistrz Tai Chi, laureat 4 złotych medali chińskich wewnętrznych sztuk walki Europa Tai Chi Paryż 2009, tańczy w spektaklu „Trop: Dance as Art”
—————————-
english version under construction